موادی که باعث سازگاری سازه با محيط خود می شوند، مواد محرک ناميده می شوند. اين مواد می توانند شکل، سفتي، مکان، فرکانس طبيعی و ساير مشخصات مکانيکی را در پاسخ به دما و يا ميدان های الکترومغناطيسی تغيير دهند. امروزه پنج نوع ماده محرک به طور عمده استفاده می شود که شامل آلياژ هاي حافظه دار، سراميک های پيزو الکتريک، مواد مغناطيسی سخت و مايعات الکترو رئولوژیکال و مگنتو رئولوژيکال می باشند. 

‌فهرست